zioła i suplementy diety
Jest niewielką roślina bylinową. Liście jej przypominają z kształtu płuco – stąd też wywodzi się prawdopodobnie jej łacińska nazwa. Cechą charakterystyczną są białe plamy na liściach – stąd też określenie plamista. Kwiaty są niewielkie, różowoczerwone lub fioletowe. Cała roślina jest pokryta delikatnymi, małymi włoskami.
wewnętrzne:
- w chorobach płuc – zapalenie płuc;
- w uszkodzeniach płuc przez pyły węglowe lub związki lotne;
- w nieżytach gardła i oskrzeli;
- przy suchym kaszlu;
- przy utrudnionym odkrztuszaniu;
- chrypka;
- bóle gardła;
- do stosowania przy uszkodzeniach błon śluzowych żołądka, płuc;
- przy zapaleniu dróg moczowych;
- w zapaleniu miedniczek nerkowych ;
- w zapaleniu pęcherza moczowego;
zewnętrzne:
- do przemywania wyprysków;
- przyspiesza gojenie się ran.
Wyciąg z miodunki korzystnie wpływa na błony śluzowe dróg oddechowych. Powoduje przyspieszenie regeneracji i odbudowę uszkodzonej tkanki płucnej i zwapnienie ognisk zapalnych. Alatonina i krzemionka, która jest łatwo rozpuszczalna w wodzie zmniejsza stany zapalne, zwiększa odporność pęcherzyków płucnych na niekorzystne działanie szkodliwych substancji lotnych oraz pyłów. Saponiny i śluz powodują pobudzenie ruchów nabłonka rzęskowego do odruchów wykrztuśnych – ułatwia to tym samym usuwanie wydzieliny zalegającej w górnych drogach oddechowych. Garbniki powodują zwężenie nadmiernie rozszerzonych naczyń krwionośnych – zmniejszają stany zapalne błony śluzowej jamy ustnej i gardła. Hamują rozwój drobnoustrojów. Oprócz krzemionki, garbników i alatoniny w zielu znajdują się też saponiny, flawonoidy, kwasy organiczne, związki śluzowe oraz sole mineralne.
Odwar z ziela miodunki:
2 łyżki ziela należy zalać 2 szklankami cieplej wody. Następnie ogrzać, aż do wrzenia, gotować łagodnie przez kolejnych 10 minut pod przykryciem. Później odstawi na 5 minut. Pic po 1/3 do 2/3 szklanki, kilka razy dziennie po posiłku.
Jako środek wykrztuśny może być stosowany w mieszankach z innymi ziołami np. liśc podbiału, owoc anyżu, owoc kopru.
Jako środek moczopędny w mieszankach z liśćmi brzozy lub skrzypu polnego.
Odwar wykrztuśny:
- 20 g ziela miodunki;
- 20 g ziela bluszczka kurdybanka; mieszamy ze sobą
- 20 g ziela krwawnika;
- 20g liści podbiału
2 łyżki ziół zalewamy 2 i ½ szklanki gorącej wody. Ogrzewamy aż do wrzenia. Następnie gotujemy pod przykryciem 5 – 10minut. Odstawiamy na 15 minut, później przecedzamy.
Pijemy małymi łykami 1/2 – 2/3 szklanki, 3-4 razy dziennie pomiędzy posiłkami przy kaszlu, zapaleniu gardła i chrypce.
100% ziele miodunki (Herba Pulmonariae)
Zamieszczone w serwisie opisy produktów mają charakter wyłącznie informacyjny i nie zastępują konsultacji z lekarzem.
Kraj pochodzenia: Polska
Warto zainteresować się również:
